Alytus is de Litouwse naam voor ОЛИТА [OLITA] en deze Russische aanduiding zien we in het stempel.
In het stempel is aangegeven het gouvernement ВИЛ, de afkorting voor ВИЛЬНА [VILNA] of [WILNA] (Wilna, in Litouws Vilnius). Het is een dubbelring-stempel. Dit type stempel is ingevoerd met de circulaire nummer 9 van 3 februari 1903. Als de oude enkelring-stempels versleten waren, moesten ze vervangen worden door een dubbelring-stempel.
In de ciorculaire staan ook gedetaill;eerde instructies over de nieuwe stempels. De plaatsnamen van hoofdsteden van een guberniya, oblast (regio) en uezd (district) werden niet gevolgd door de afkorting van de aanduiding van het gouvernement, tenzij er verwarring mogelijk was. De kleinere steden en dorpen kregen – zoals op deze kaart- de aanduiding van het gouvernement in het stempel.
Het EESTI-handboek van Hurt en Ojaste is het handboek voor Estland, maar de classificatie van de ring-stempels is ook bruikbaar voor Litouwen in de tsaristische periode.
In deze classificatie is dit stempel van Alytus type 7A1. Type 7a: dubbelring, met aanduiding van gubernia. In de onderverdeling van type 7A: 7A1: * * a etc.
Alytus ligt in het westelijke deel van het gouvernement (Vilnius), dichtbij de administratieve grens met het gouvernement Suwalki. Er is ook een stempel bekend met de aanduiding ОЛИТА ВОКЗАЛ [OLITA VOKZAL], Olita station, maar met de aanduiding in dat stempel is СУВАЛК. Г. [SUVALK. G.], de afkorting voor Suvalki Gubernia, Suvalki Gouvernement.
In zijn artikel over de voorlopers-stempels geeft Walter E. Norton wat verdere informatie over Olita (Alytus). Binnen het koninkrijk Congress Polen was Olita een wissel-poststation op de Kalwarya-Olita Postroute, ongeveer 50 km ten oosten van Kalwarya.
Er bestaat een stempel OLITA, gebruiksperiode 1842-1843, met alleen de plaatsnaam, één regel, zonder raam. Na de opening van het station, 1 december 1865, is waarschijnlijk een stempel gebruikt in een rood enkel-lijns raam, twee regels: OLITA in Russisch en Pools.
Forerunner cancellations of ethnographic Lithuanian territories 1800 – 1918 / by Walter E. Norton
In: LPS special issue 1968 ; XIII LITHPEX. – p. 1-26
Ringstempels van Alytus of ОЛИТА [OLITA] volgens het handboek van Fugalevičius:
- 2 ‘cross-date’-stempels (verschillend formaat, groot met serienummer 1 en klein met serienummer 2)
- 4 stempels type 7A1, met verschillende serieletters: de eerste 4 -geschreven-letters van het cyrillische alfabet. Op deze afbeelding de eerste 7 ‘schrijfletters’: a, b, v/w, g, d, e en zh.
Het gerapporteerde stempel met de tweede serieletter -2e letter = Б [B]- is een groter stempel. Volgens circulaire nummer 9 van 3 februari 1903, de introductie van de dubbelring-stempels, moest elk postkantoor twee stempels hebben: een groter om de post te stempelen en een kleinere voor ontvangsbewijzen.
Dit postwaardestuk is een ‘kaart-brief’, nu geopend door de rand te verwijderen.
In Rossica is een artikel gepubliceerd van Yu Myakota over deze “gesloten brieven” of “sekretka”: “een vel dik postpapier, gevouwen tot de helft, formaat 140 x 168 mm. Het was geperforeerd 7 mm. van de rand. Een laag gom was aangebracht aan de boven ofonderkant van de buitenrand, gescheiden door de perforatie. In het onderste afscheurbare deel stond de uitleg: ‘open de rand langs de perforaties’.
De eerste kaarten van dit type hadden de perforatie aan drie zijden, uitgegeven 1890, volgens Michel K1 (5 kop. , voor lokaal gebruik), K2 (7 kop., tussen plaatsen), K3 (international 10 kop.) and K4 (ook 10 kop., maar ook met uitleg in het Frans in het onderste afscheurbare deel). De perforatielijnen kruisten in rechte hoeken. De perforatielijnen kruisten met rechte hoeken: The perforation lines intersected at right angles: met zes punten waarin gescheurd kon worden was beschadiging te gemakkelijk. Daarom besloot men men dit te wijzigen bij de tweede uitgave: de perforaties kruisten niet, en in het onderste deel had de perforatie ronde koeken. Dus K5, K6 en K7 hadden twee punten vanwaar er gescheurd kon worden.
Volgens de Michel Ganzsachen Katalog is hier postwaardestuk K6 gebruikt, uitgegeven 1890, waardeaanduiding 7 kopeken, blauw.
De kaart-brieven K5 tot en met K7 zijn ook uitgegeven in 1890: de hoeken van de perforatie zijn niet rechthoekig.
Michel K7 is een kaartbrief voor het buitenland (waardeaanduiding 10 kopeken en de tekst ‘Carte-Lettre’).
De kaart vanuit ОЛИТА [OLITA] is uitgegeven voor het binnenland: allen de aanduiding ЗАКРЫТОЕ [ZAKRYTOE], =gesloten, ПИСЬМО [PISMO], = brief.
De kaart-brief hierboven vanuit ОЛИТА [OLITA] – in de Michel K6- heeft de waardeaanduiding 7 kopeken: het binnenlandse tarief voor een brief in deze periode. In de periode 20 March 1879 – 21 September 1914 was het binnenlandse tarief voor een brief 7 kopeken. De kaart is verzonden naar Duitsland, dus een aanvullende frankering was nodig: 3 kopeken.
Er is ook een kaartbrief uitgegeven met het bedrag van 5 kopeken (in Michel K5): lokaal tarief.
K5, K6 and K7 hebben de perforatie 12.
Er is een afzonderlijke druk van deze kaarten, te onderscheiden door de aanwezigheid of afwezigheid van een punten-achtergrond in het ccentrum van de zegel.
Deze kaart heeft duidelijk- met wat vergroten met de computer- duidelijk punten.